XIX wieczny Pałac w Janowie - idealny obiekt nadający się na adaptację pod luksusowy hotel ze spa, klinikę lub inne zagospodarowanie.

   Historia Pałacu

  Pałac w Janowie,  gmina Olszanka, powiat Brzeg, województwo opolskie położony jest niedaleko od dużej wioski Łosiów (1km), która leży przy starej szosie między Opolem (38 km), a Wrocławiem (46 km) w odległości 10 km od miasta powiatowego Brzeg. W odległości 10 km na zachód przebiega nowa autostrada A2.

Pałac został zbudowany na początku XIX w. na miejscu starszej budowli, z wykorzystaniem starych fundamentów i założenia parkowo-krajobrazowego. Usytuowany jest na wzgórzu, w parku 1,5 ha ogrodzonym od północnego wschodu od szosy murem, a w części pozostałej siatką. W parku rośnie ok. 320 pięknych, ogromnych zabytkowych drzew w wieku od 90 do 160 lat. Są to klony, jawory, kasztanowce, graby, jesiony, platany, lipy, cisy, dęby i wiązy.  W roku 1999 przeprowadzono gruntowny remont parku polegający na leczeniu drzew, założeniu plomb leczniczych, oczyszczeniu drzew z suchych i chorych konarów, usunięciu drzew martwych oraz pracach pielęgnacyjnych przy zabytkowych trawnikach. W miejsce starej, zniszczonej i niedrożnej instalacji przeciw burzowej wykonano nową.

Do całości nieruchomości należy piękna, neobarokowa brama wjazdowa oraz altana widokowa, a także budynek gospodarczy, spichlerz ( pochodzi z VII w.!!!) usytuowany naprzeciw głównego wejścia. W parku jest wytyczone i utwardzone miejsce na kort tenisowy czy boisko do siatkówki oraz wyłożony kamieniem obmurowany staw rekreacyjny ( do remontu). W roku 1913 przeprowadzono kapitalny remont pałacu z przebudową, rozbudową i modernizacją. Z tego okresu pochodzi obecny wystrój elewacji w stylu klasycystycznym.

Pierwsze informacje o tej nieruchomości z 1765 roku podają, że właścicielem był  v.Tschirsky.  Z pałacem zawsze związane było wielkie gospodarstwo rolne (400-700 ha). Ostatnim właścicielem  1905-1939 był Otto Moll. Po wojnie całość była własnością państwową i stanowiła gospodarstwo rolne. Teraz pałac z parkiem należy do Ewy Nazarczuk, a pozostałe ziemie i budynki gospodarcze (stajnie, chlewnie itd.) do osób prywatnych (byli pracownicy gospodarstwa).